آقا، 38 ساله
پرسش : حدود ۳سالی می باشد که وقتی برای قضای حاجت می روم وقتی می خواهم بلند شوم قطره قطره از من خارج می شود به گونه ای که زندگی را به کامم زهر ساخته به خصوص برای انجام واجباتم (به خصوص نماز) به خاطر همین همیشه از کش و دستمال کاغذی استفاده می کنم . البته اگر بعد از ادرار چند بار بلند شوم و بنشینم و استبراء کنم دیگر قطع می شود ولی همیشه برایم مقدور نیست و بعضی اوقات تا ۲۰ دقیقه هم طول می کشد، ضمناً ۲سال پیش نزد دکتر ارولوژیست رفتم ولی نتیجه ای نگرفتم . چهل روز چای نخوردم ولی نتیجه ای نداشت . وسواسی هم نیستم.

پاسخ : اولا چایی نخوردن را ادامه دهید (مثل اینکه بعضی ها نماز می خوانند تا چیزی گیرشان بیاید و اگر چیزی در ظاهر نیافتند نماز را ترک می کنند که این اشتباه هست)، ثانیا در یک مدتی طولانی به طور کامل باید آرام و با آرامش کامل ادارا کنید  (البته اشتباه نکید و زود به زود بخواهید ادارا کنید)، ثالثا اگر سرمایی هستید باید از خوردن بلغم زاها پرهیز نمایید (لیست طبع غذاها در سایت قرار داده خواهد شد). همچنین از امشب یک قاشق غذا خوری اسفند (همان اسفند معمولی که دود می کند و اگر دانه های درشت تر باشد که خودتان دربیاورید تا نیاز به شستن نباشد بهتر است) را به مدت بیست و یک شب در داخل دهانتان برزید و با آب قورت بدهید ( لازم نیست جویده شود) ان شاء الله خوب خواهید شد.