فتق زمانی رخ می دهد که دیواره عضلانی تشکیل دهنده شکم در یک نقطه ضعیف شده و بخشی از حلقه های روده از بین این شکاف بیرون می زنند و سبب ایجاد یک توده می شوند که روی پوست قابل مشاهده می باشد.

در ناحیه کشاله ران در صورت بروز فتق، موجب پائین آمدن حلقه ای از روده سبب می شود که در این حالت بیضه بزرگتر از معمول به نظر آمده و دردی ایجاد می شود که بیشتر بنظر می رسد دارای منشاء شکمی باشد و این درد با حرکت، سرفه یا عطسه بدتر می شود.

علائم و راه تشخیص:
- احساس ناراحتی در ناحیه کشاله ران و یا درد در آنجا که با بلند کردن جسم و یا خم شدن به جلو این ناراحتی تشدید می شود.
- وجود توده برجسته در کشاله ران و یا کیسه بیضه که با لمس دردناک می شود.
-  وجود برجستگی بدون درد در بچه ها
پزشک به محض برخورد یا این برجستگی معاینات خود را برای اثبات تشخیص فتق آغاز می کند. اگر توده فوق در اثر سرفه، خم شدن و یا بلند کردن جسم سنگینی و یا زور زدن بزرگتر شود احتمالاً بیمار دچار فتق می باشد. در کودکان و یا نوزادان باید اندازه توده را هنگام گریه کردن و یا سرفه چک کرد که اگر بزرگتر شود، تشخیص، فتق می باشد.

علت:
در بسیاری از مواقع هیچگونه دلیل روشنی برای فتق پیدا نمی شود، اگر چه گاهی اوقات این بیماری با بلند کردن وزنه های سنگین رابطه دارد.
گاهی فتق در نوزادان و یا کودکان دیده می شود. در این موارد بافت پوشاننده احشاء داخلی قبل از تولد بطور کامل بسته نشده است. تخمین زده می شود که حدود 5 درصد کودکان مبتلا به فتق کشاله ران می شوند ( پسرها بیشتر از دخترها ) که البته بعضی از آنها تا سن بلوغ علامتی نخواهند داشت.

توصیه :
در شرایط زیر احتمال ایجاد فتق در افراد بالاتر خواهد بود
- وجود فتق در خانواده و اقوام نزدیک فرد
- ابتلا به بیضه نزول نکرده
- افراد چاق
- افرادی که پروستات بزرگی دارند و باید برای ادرار کردن همیشه زور بزنند.
- ابتلا به سرفه مزمن
- افرادی که بطور مزمن مبتلا به یبوست بوده و برای تخلیه مدفوع خود باید فشار زیادی به خود بیاورند.

در موارد زیر باید بی درنگ به پزشک مراجعه کرد:
- فردی که به فتق مبتلا است و محتوای فتق با فشار آرام به محوطه شکمی باز نمی گردد.
- فردی که به فتق مبتلاست دچار تهوع، استفراغ و یا تب شود.
- محل فتق، قرمز ارغوانی ، تیره و یا کلاً دچار تغییر رنگ شود.

توصیه می شود فردی که عمل فتق کرده است، موارد زیر را مراعات نماید تا در تسریع بهبود ایشان میسر گردد:
-    باید شکمشان روان باشد و یبوست نداشته باشند
-    مدتی غذاهای نفاخ نخورند
-    غذاهای لطیف و غذاهایی که هضم آن ها راحت است (مثل سوپ ، فرنی، شیر برنج و گوشت کبک و بلدرچین)
و ملین میل کنند.
-    موضعی که جراحی فتق انجام شده است را ببندند.

درمان:
تقریباً تمام موارد فتق احتیاج به جراحی دارد که بهتر است این عمل قبل از ایجاد عوراض انجام شود. در این جراحی ممکن است از بیهوشی عمومی یا موضعی استفاده شود.
برای درمان فتق بیضه نیز در قدیم هم جراحی می کردند.

پیشگیری:
رعایت نکات زیر مفید بنظر می رسد:
- استفاده از تکنیک مناسب برای بلند کردن وزنه یا اجسام سنگین
- کاهش وزن در افراد چاق
-جلوگیری از ایجاد یبوست با خوردن سبزی ها و میوه ها و ملینات
- ورزش منظم
- به محض احساس دفع به دستشوئی رفتن و خودداری از احتباس مدفوع.