عواملی خارجی یا داخلی وجود دارند که در ساختار اخلاط و مزاج ما دخالت می کنند و موجب نگهداری سلامت ما و یا موجب از بین رفتن سلامت ما می شوند که به آن ها اسباب ضروریه یا سته ضروریه و یا اسباب سته می گویند که عبارتند از غذا و نوشیدنی ها، هوا، احتباس و دفع، خواب و بیداری، حرکت و سکون و نهایتاً اعراض نفسانی

.

در طب سنتی برای هر یک از این شش مورد تدابیری توصیه شده است که در ذیل به برخی از تدابیر مربوط به آداب نوشیدن آب اشاره می گردد:

-    بهترین وقت آشاميدن آب بعد از نزول غذا از فم معده است.
-    نبايد آب را به يك نفس و با سرعت نوشید بلكه به تدريج و حداقل در سه نفس بياشامند.
-    خوردن آب بعد از غذا و پيش از نزول غذا سبب اختلال در هضم می‌شود؛ زیرا سردی آب موجب کاهش حرارت معده می‌گردد.
-    آشاميدن آب در بين غذا مضر است. البته صاحبان مزاج گرم و خشک و کودکان استثناء بوده و نوشیدن آب در این افراد سبب اعتدال حرارت معده و هضم خوب غذا می‌گردد.
-    تا عطش واقعی و احتياج به آشاميدن آب نشود از نوشیدن آب پرهیز نمایند.
-    آشاميدن آب ناشتا به علت نبود غذا در معده، سریعاً به اعضای رئیسه نفوذ کرده و موجب ضعف حرارت غریزی می‌گردد.
-    خوردن آب بعد از فعالیت بدنی و بعد از حمام و در حمام مضر است؛ زیرا به علت جذب سریع سبب کم شدن حرارت غریزی و ضعف قوا می‌شود.
-    آشامیدن آب بعد از جماع، مضر است.
-    مصرف آب بین خواب و بعد از خواب سبب بیماری‌های دماغی مثل استرخاء و رعشه می‌گردد.
-    نوشیدن آب سرد پس از شیرینی یا ترشی و بعد از میوه‌های تر موجب فساد معده می‌گردد.

-    بهتر است آب را در روز به صورت ايستاده ميل کنيم و در شب به صورت نشسته.
-    بايد توجه داشت که آب آشاميدني ما نبايد خيلي سرد باشد زيرا دماي معده ما بالا ست و با خوردن آبي بسيار سرد دماي معده ناگهان تغيير مي کند و پس از مدتي معده بيمار شده و آسيب جدي  براي معده به وجود مي آيد.
-    بهتر است آب جرعه جرعه خورده شود و حتي توصيه شده آب هم مزه مزه شود و هنگام نوشيدن آب به آن نگاه کنيم.