عسلی  است که مانند انسان زنده است  و نسبت به گرما و سرما از خود واکنش  نشان می دهد. همانگونه که انسان در برابر  گرما ودچار انبساط (بازشدگی)در عروق خونی محیطی می شود وخود را رها می کند و بالعکس در برابر سرما اندام های خود را جمع کرده و به تنه خود نزدیک می کند و عروق خونی محیطی اش دچارانقباض می شود ، عسل زنده نیز در برابر گرما خود را رها کرده و منسبط می شود و نسبت به شدت گرما رقیق و رقیق تر می شود.عسل زنده در برابر سرما منقبض می شود ونهایتاً رس بسته و مانند کره می شود که اشتباها به آن شکرک می گویند و در واقع شکرک زدن عسل در هوای سرد نشانه زنده بودن عسل است. این خاصیت  در عسل های

مرده که در هتل ها ،  رستوران ها، سوپرمارکت ها و  مکان های مشابه عرضه می شود وجود ندارد، چرا که این عسل ها با آتش مستقیم به دیگ های مخصوص عسل بدون آب در کارخانه ها کاملا کشته شده و به عسل مرده تبدیل می شوند.