ای مفضّل، از فایده ای که گریه کودکان دارد هم آگاه باش و هم خوب بفهم که در مغز کودکان رطوبتی وجود دارد که اگر بخواهد در آنجا ماندگار شود، هر نوع بیماری و نارسایی مثل نابینایی و غیر آن به او می رسد. اما گریه کودک باعث می شود رطوبت از سر کودک خارج شده و در نتیجه هم بدن و هم چشم او سالم بماند.

{البته باید گفت:} پدر و مادر از چنین رازی آگاهی ندارند و همین باعث می شود که کودکان از گریه خود نفعی نبرند زیرا آنها به سختی تلاش می کنند تا با انجام دادن خواسته های کودک او را ساکت کنند در حالی که نمی دانند گریه کردن به نفع او بوده و نتیجه خوبی برای او به دنبال دارد. {این مطالب را به آن دلیل گفتیم که} در چیزهای متعددی سودهایی وجود دارد که انسانهای بی اعتقاد به تدبیر جهان هستی نسبت به آنها غافل هستند و اگر از جایگاه آنها اطلاع داشتند نمی گفتند که فلان چیز فایده ای ندارد {و این اعتقاد آنها به بی فایده بودن و بعضی چیزها نشان می دهد که} آنها از سببشان آگاهی ندارند. حقیقتاً آنچه را که چنین انسانهایی نمی دانند، آگاهان و معتقدان به تدبیر جهان هستی می بینند. {نباید از این نکته غافل بود که} چیزهای زیادی وجود دارند که مخلوقات نسبت به آنها آگاهی کمی داشتند در حالی که خداوندی که دارای علم بی پایان است نسبت به آنها آگاه است و در واقع او است که جایگاهش بزرگ و ذاتش برتر می باشد. اما نسبت به آبی که از دهان کودک خارج می شود {باید گفت که} آن رطوبتی است که اگر بخواهد در بدن کودک بماند، آثار بدی خواهد داشت، همان طوری که گاهی رطوبت غلبه کننده در بدن انسان باعث خواهد شد که او دچار عقب افتادگی ذهنی، دیوانگی، کم عقلی، فلج، لقوه یا دیگر بیماری ها شود. اما خداوند خواسته است که این رطوبت در دوران کودکی از دهان انسان خارج شود تا در نتیجه وقتی بزرگ شد، سالم بماند و در واقع خداوند به خاطر نادانی مخلوقات بر آنها منت نهاد و عنایت کرد و چنان که انسانها از نعمت های فراوان الهی آگاهی داشتند، اصلاً گناه نمی کردند و پاک است آن خدایی که نعمتهایش بر مخلوقاتش فراوان است و از گمان اهل باطل بالاتر می باشد.

نام کتاب: توحید مفضل (دانستنیهای شگفت انگیز خلقت) – صفحه 24 – مترجم: علی اکبر میرزایی