خواص میوه ها و گیاهان دارویی: دارچین (دارصینی) چاپ

پوست شاخه های درختی است. بسیار خوشبو و تندبو و تند طعم، سرخ رنگ و شیرین و قلم های آن باریک و نازک و بسیار درهم پیچیده و بلند است. مخصوصاٌ اگر از شاخه های نورستۀ آن جدا شده باشد.

طبیعت آن: در آخر دوم گرم و خشک و قوّت آن تا پانزده سال باقی می ماند.

افعال و خواص آن: بسیار لطیف کننده و بازکننده و مفرح نفس است و منضج عفونت اخلاط؛ پادزهر مسمومیت های حیوانات و گیاهان و مواد معدنی است و محافظ قوت های نفسانی و حیوانی و طبیعی است.

 

 

این دارو جلادهندۀ قدرت بینایی و برطرف کننده بادها و موارد بارده (سرد) است. خشک کنندۀ رطوبات دماغی و جاری کننده ادرار، خون حیض می باشد اما باعث سقط جنین نیز می گرددو تقویت کنندۀ نیروی جنسی است و برای خفقان و اضطراب، وسواس و جنون مفید است. تقویت کنندۀ اعضای رئیسۀ بدن است و محافظ معده و جگر. یکی ار محسنات آن این است که رفع بدبویی دهان و سرفۀ مرطوب می کند و تنگی نفس و گرفتگی صدا را از بین می برد.

رافع رطوبات لزجه و بلغمی ریه و سینه و حنجره است و بازکنندۀ گرفتگی های جگر است. این دارو استسقا و عفونت زخم ها و سم حشرات گزنده بارده مانند عقرب را از بین می برد چه نوشیدن دم کرده آن، چه بوییدن آن، چه ضماد و حتی حمول (برداشتن آن در رحم).

برخی دیگر از فواید آن نیز در ذیل می آید:

1-    طلا کردن آن بر پیشانی و دو گیج گاه جهت سردردهای ناشی از سردی و حتی استفاده از روغن آن یا عطر آن نیز جهت این مرض مفید است.

2-    طلا کردن آن بر پلک چشم جهت پریدن و جنبیدن پلک ها (اختلاج) مفید است.

3-    اکتحال و کشیدن آن در چشم جهت تقویت نیروی بینایی و اثر بخشی بیشتر دارو به طبقات چشم مفید است.

4-    آشامیدن پخته شدۀ آن در سرکه و مصطکی جهت سکسکۀ رطوبی و با پوست هلیله کابلی جهت استسقا زقی، که در آن شکم ورم کرده و ناف بیرون می زند و صدای غلغل آب در شکم شنیده می‌شود مفید بوده و نیز در استسقای لحمی یا عمومی هم که آماس همۀ بدن است کاربرد دارد.

5-    ضماد کردن آن جهت رعشه (لرزش اعضا) و دفع لرز ناشی از تب های بلغمی و سودایی مفید است و دارویی مجرب جهت دانه های بواسیر و تسکین درد آن می باشد.

6-    ضماد آن جهت گزیدگی عقرب مفید است.

7-    طلای آن بر آلت تناسلی لذت جماع را افزایش می بخشد.

8-    پخته و جوشانده شدۀ آن همراه با عسل جهت جوش و دمیدگی های پوستی مفید است همچنین همراه با سرکه نیز همین خاصیت را دارد.

نکته: در گرم مزاجان (محرورین) و کسانی که سردرد شدید از گرمی مزاج دارند مضر است و برای مثانه نیز مفید نیست.

مصلح آن: کتیرا و اسارون است.

مقدار شربت آن: از 6 تا 15 گرم است.