ابوعلی سینا در کتاب قانون، مشخصات محل زندگی را ذکر می کند و می نویسد: وقتی کسی جایی سکونتی بر می گزیند باید کیفیت خاک، پستی و بلندی زمین، باز بودن فضا، پوشش گیاهی، آب و گوهر(کیفیت) آن، کمی یا زیادی آب، بادگیر بودن یا گود بودن محل سکونت را بررسی کند. همچنین بادهایی که در منطقه می وزد را بشناسد که آیا سالم است یا نه و نیز نقاط مجاور محل سکونت مانند دریا، مسیل ها، کوه ها و کان ها(معادن)، وجود درختان، گورستان ها، مواد بدبو(محل دفن زباله و...) را مورد تحقیق قرار دهد، چرا که همه این موارد در مزاج هوا مؤثرند و تأثیراتی بر بدن دارند.

در ضمن باید از تندرستی و بیماری مردم آن منطقه باخبر باشد که تا چه حد نیرومند هستند، اشتها و هضمشان چه اندازه است و بیشتر چه غذاهایی می خورند و بداند که آب های منطقه از آب راه های باریک می آید یا کانال های وسیع(که در کیفیت آب مؤثر است) و مردم آنجا به چه نوع بیماری هایی خو گرفته اند (اپیدمی است). پنجره ها و درهای محل سکونت باید شرقی شمالی باشد، به ورود بادهای شرقی به داخل خانه اهمیت داده شود، آفتاب باید همه جای خانه را فرا بگیرد زیرا آفتاب هوا را صاف و مساعد می کند. بهتر آن است که محل سکونت در نزدیکی آب های گوارا، روان و پاکیزه که در زمستان سرد و در تابستان گرم هستند باشد، آب های زیرزمینی که در زمستان گرم و در تابستان خنک هستند به خوبی آب های مذکور نمی باشد.

این ویژگی ها بطور خلاصه در قانون به این صورت آمده است:

1. نوع خاک 2. حالت پستی و بلندی زمین 3. باز بودن فضا 4. پوشش گیاهی منطقه 5. آب و گوهر(کیفیت) آن 6. بادگیر بودن محل 7. جهت قرار گرفتن درها و پنجره ها 8. سالم یا ناسالم بودن بادهای منطقه 9. مجاورت با کوهساران، درختان، کانی ها(معادن)، گورستان، مواد بدبو، مسیل 10. تندرستی و نیرومندی مردم منطقه 11. غذای غالب مردم 12. بیماری های مردم منطقه 13. وضعیت آفتاب 14. جهت وزش باد به داخل خانه

منبع: ماهنامه آموزشی/ تحلیلی/ خبری/ اطلاع رسانی 42. پیش شماره دوم|بهمن 1392