در فرهنگ ایرانی اسلامی حداقل سه روز اول زایمان به خاطر سوءمزاج به نوزاد مطلقاً شیر نمی دادند. مانند زمانی که مادر به شدت عصبانی می شود و خوراندن آن شیر به نوزاد توصیه نمی شود چرا که تولد هزار بیماری را در پی دارد لذا آن شیر عصبانی را می دوشند و دور می ریزند وهنگام آرامش مادر مبادرت به نوشاندن شیر می کنند. اما مهم آنکه سید اسماعیل جرجانی در ذخیره خوارزمشاهی درگفتار پنجم اندر تدبیر پروردن طفلان در باب دوم اندر شیر دادن، گفته است:

«اگر سببی نباشد که شیر مادر تباه شده باشد، شیر هیچ کس سودمندتر از شیر مادر نباشد لکن یک هفته یا بیشتر؛چندانکه مادر از رنج زادن و از سوءالمزاج که از آن رنج، تولد کرده باشد برآساید، اگر کسی دیگر شیر دهد صواب باشد. ومادر تا آن روز که شیر خواهد داد از هر روز شیر خویش همی دوشد و می ریزد .» (ص209)
برای علاقه مندان تصویری از این مطلب در نسخه خطی درج می گردد.