میوه انبه که به صورت طبیعی رسیده باشد، شیرین و دارای طبع گرم و خشک می باشد.

برخی دلالان و فروشندگان، برای رسیده کردن انبه از کاربید کلسیم استفاده می کنند که مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد می کند.

اگرچه انبه ای که به صورت طبیعی رسیده باشد خواص ذیل را دارد ولی نظر به ناسالم بودن انبه های موجود در بازار و از طرفی باتوجه به اینکه انبه میوه ای مربوط به اقلیم ایران نمی باشد مصرف آن مورد تایید نبوده و توصیه نمی شود.

انبه دارای کلسیم، فسفر، آهن، پتاسیم، نیاسین و ریبوفلاوین و یک سری از اسیدهای چرب ضروری می باشد.
از خواص آن می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

- برای خروج سنگ کلیه و مثانه موثر است.
- خاصیت ضد قارچی دارد.
- جریان خون را رونق می دهد.
- مقوی اعضای رئیسه بدن (قلب، کبد و مغز)، مری، معده و روده می باشد.
- ضعف، کسالت و سستی بدن را رفع می کند.
- مقوی نیروی جنسی است.
- رنگ چهره را درخشان می کند.
-دهان را خوشبو و عطش را تسکین می دهد.
- اشتها آور است.
- اسهال را به کلی بند می آورد.
- در درمان خفقان، سر درد، تنگی نفس، سرفه و بواسیر کمک می کند.
- ترشی تهیه شده از میوه انبه درد معده را برطرف می کند.

لازم به ذکر است میوه انبه وقتی نارس است، ترش و دارای طبع سرد و خشک می باشد و اصلاً توصیه نمی شود، مخصوصاً وقتی معده خالی باشد، ضمناً زیاده روی در خوردن میوه انبه نارس و ترش، برای آقایان می تواند باعث کم شدن اسپرم گردد.