امروزه استفاده از کفش هایی با پاشنه خیلی بلند و نازک در میان خانم ها خصوصاً خانم های جوان رایج شده است. در مورد این کفش های پاشنه بلند نکته هایی وجود دارد که توجه و دقت در آنها مانع از استفاده از این مدل کفش ها در میان خانم ها خواهد شد.
این پاشنه ها با بر هم زدن تراز محور ستون فقرات و اندام تحتانی باعث افزایش انحنای گودی طبیعی کمر شده و فرد را مستعد لوردوز می کنند.

با ایجاد لوردوز، فضای طبیعی لگن حقیقی در خانم ها کوچکتر شده و در هنگام بارداری و زایمان، فرد را با مشکلات زیادی روبرو می کند.
همچنین به دلیل بهم خوردن تعادل نقطه ثقل انتقال وزن به سطح زمین، احتمال پیچ خوردگی مچ پا و زمین خوردن خیلی زیاد می شود. این گونه کفش های پاشنه بلند، معمولاً پنجه های باریک دارند، این کفش های نوک تیز و دارای پنجه های تنگ باعث انحراف محور انگشت شست پا به طرف خارج شده و در دراز مدت، فرد را مبتلا به هالوس والگوس (انحراف شدید شست پا) می کند که با بالا رفتن سن فرد، دردهای مفصلی را هنگام راه رفتن به فرد تحمیل می کند.
توجه داشته باشید که بهترین ارتفاع برای پاشنه کفش 2 الی 3 سانتی متر است.
اگر خیلی علاقه مند به استفاده از کفش های پاشنه بلند هستید، ارتفاع پاشنه زیر 5 سانتی متر را انتخاب کنید و باید جنس پاشنه کفش از انعطاف و الاستیسیته مناسب برخوردار باشد و از پوشیدن کفش های با پاشنه های خشک و سخت و همچنین نازک جداً خودداری کنید.
همیشه کفش راحت بپوشید، چون کفش تنگ و نامناسب باعث خستگی ذهنی و روحی و عصبانیت زودرس می شود.
و نهایتاً این که به فرموده حضرت علی (ع) كفش نيكو پوشيدن بدن را از بلا ها نگاه مي دارد. (حلية المتقين)